Harmsögur ævi minnar

27.8.04

Það er til guð!!!

...Og hann kom til mín í gerfi Michaels, Þjóðverjans sem býr með mér í augnablikinu. Haldið þið að kvikindið hafi ekki bara dúndrað í gegn þráðlausu interneti á línuna. Tjah.... svei mér þá. Ligg uppi í rúmi eins og fín frú með tölvuna og nota íslenska stafi og allt. Það mætti halda að það væru jólin.

Annars svo langt síðan ég bloggaði síðast og svo mikið búið að gerast að ég held að ég nenni ekkert að segja frá öllu. Það má þá bara nota það þegar ekkert er að frétta.

Átti reyndar stórskemmtilegt kvöld með Amy í vikunni... ákváðum að borða saman og taka vídeó. Tókum hina stórgóðu og margverðlaunuðu American Pie: The wedding. Ég fékk svo vægt hjartaáfall þegar Amy dirfðist að játa það að hún hefði ekki séð Flashdance svo henni var kippt með. Stórskemmtilegt. Klaus, Michaelsvinur, glápti með okkur og skemmti sér stórvel líka enda ekki annað hægt. Reyndar er Flashdance hálf móðukennd þar sem við vorum komin vel á fjórða lítra af víni. Man samt að við veiddum kakkalakka og að Amy sparkaði öskubakkanum um koll. Á nýskúrað gólfið uss uss uss.