Harmsögur ævi minnar

8.6.04

Fòr ì gongutùr ì gaer og thegar èg kom aftur var dùfa inni ì herberginu mìnu. Mèr brà svo mikid thegar èg opnadi hurdina og sà hana ad èg byrjadi ad oskra eins og fàviti. Thà brà dùfu og hùn reyndi ad flyja en hurdin ùt à svalir hafdi lokast svo hùn klessti bara à vegginn hvad eftir annad. Alveg eins og ì hryllingsmynd. Eg frìkadi alveg ùt og hljòp vaelandi til Heidrùnar medleigjendu sem hlò ad mèr. Tìk. Tòkst ad reka skepnuna ùt à endanum - bara til thess ad komast ad thvì ad helvìtid hafdi skitid ùt um allt, thar à medal à skòlabòk sem èg er med ì làni frà kennaranum mìnum, à skrifbordid og oft ì rùmid. Merry fucking Christmas. Timo, thyski homminn sem er nyfluttur inn til okkar, thurfti ad koma heim ùr vinnunni og gefa mèr limoncello og sìgarettur til ad ròa mig nidur.

Jà og gleymdi ad minnast à thad med tònleikana ad èg lèt bànserana toga mig upp ùr kràdinu ì sìdasta laginu. Vissi sko ekkert ad thad vaeri sìdasta lagid, thad var bara alveg ad lìda yfir mig af trodningi. Engin smà heppni. Aetli their fari à ròtaranàmskeid svona eins og ì Wayne's World? Thetta var a.m.k. mjog pròfessjonal upptogun hjà theim.