Harmsögur ævi minnar

31.5.04

Eg fòr ì sumarbùstadarferd um helgina, tjah, eda hùs-uppi-ì-sveit or something. Ein af ensku stelpunum à nefnilega kaerasta hvers foreldrar eiga thokkalegasta kofa fyrir utan borgina. Vorum oll drulluthreytt reyndar thvì vid vorum med òvaent pizzuparty fyrir Jonathan à fostudagskvoldid. En anyway, svaka fjor semsagt thò ad èg sè med 3000 moskìtòbit og stìflad nef af ollum frjòkornunum. Vid svàfum ì kofanum adfaranòtt sunnudags og fòrum svo à strondina (Tuerredda) daginn eftir:



Snerum svo aftur ì bùstad og àtum hàdegismat, og lufsudumst til Cagliari einhvern tìmann um kvoldid. Fìnt en èg er bùin à thvì. Aetladi svo ad reyna ad laera en thetta er sìdasti dagurinn hans JoJo svo èg er bùin ad vera ad hjàlpa honum ad stùssast og svona.

Kaerustuparid okkar er alveg ad fara med mig, thvìlìkar og adrar eins edlunarhreyfingar hafa ekki sèst sìdan gangaslummararnir voru og hètu ì MR. Eg er hreytandi ì thau skammaryrdum allan daginn. Eg held ad thau sèu bara eitthvad stùppid. Og krappid sem hann laetur bjòda sèr madur. Hann er svona manservant... eda tjònusturòbòt. Eg aetla rètt ad vona ad hùn sè ògedslega gòd ì rùminu.

Jaeja, vildi ad èg gaeti bloggad naestu thrjà daga en èg tharf ad skreppa til London à tònleika (sponsored by Guffi). Eg bid ykkur vel ad lifa.