Harmsögur ævi minnar

24.6.04

Jaeja bezt ad blogga adeins... fer aldrei à netid eins og einhver hefur kannski tekid eftir. Thurfti ad senda ìmeil à hàskòlann svo èg nota taekifaerid...

Anyhoo, svosem ekki margt ì frèttum. Eg fèkk uppreisn aeru eftir dùfnaslaginn. Heidrùn hefdi ekki àtt ad hlaeja ad mèr thvì gud refsadi henni med thvì ad làta raudan kakkalakka fljùga inn ì herbergid hennar MùHAHAHAHA. Eg vona ad hann hafi verpt eggjum ì fataskàpinn hennar. Er annars laus vid thau skotuhjùin ì nokkra daga thvì thau fòru ì eitthvad prumpuferdalag med foreldrum Mortens. Djofull er ljùft ad vera svona einn heima, Anna ì Barcelona og Timo alltaf eitthvad ad thvaelast. Orugglega à einhverjum hommaborum thvì hann er alltaf ad koma med nyja gaeja heim. Jàààà jààà thetta er ungt og leikur sèr.

Er svo ad fà heimsòkn à morgun. Verdur thar à ferd hùn Judith Amalìa, samnemandi minn vid hàskòlalufsuna og erasmusnemi ì Flòrens. Thad verdur orugglega gaman enda er hùn vaensta stùlka.

Annars er lidid farid ad tynast heim... skrytid en svona er thetta vìst. Segjumst aetla ad vera ì bandi en thad er ekki ad fara ad gerast held èg. Ekki nema thessir allra nànustu. Enda sè èg enga àstaedu til ad ìmeila einhverja Spànverja sem èg hef hvort sem er ekki sèd sìdan ì oktòber.