Harmsögur ævi minnar

12.2.04

Heidarleg tilraun min til ad snùa vid sòlarhringnum gekk ekki. Bara i thetta eina skipti i fyrradag, èg neydist vist til ad jàta mig sigrada. Af hverju er svosem eitthvad verra ad vakna kl. 11 en kl. 7? Skil ekki.
Svo er thetta ekki einu sinni mèr ad kenna. Thysku thursarnir voktu mig med làtunum i sèr i gaer thegar their komu heim ùr fòtbolta kl. 12.30, aftur thegar their fòru ùt til ad hella sig fulla svona hàlftima seinna og svo i thridja skiptid thegar their komu heim kl. god knows what. Djofulsins laeti. Svo thurfti èg ad borda morgunmatinn minn i biludum subbuskap, trollin hafa greinilega verid svong thegar thau sneru heim i kofann og thad voru mataroliuslettur og afgangar ùt um allt OJJJ. Thetta er ekki mannlegt!