Harmsögur ævi minnar

29.3.03

Jo-vicious og Spörri kíktu annars í gær. Það var aðeins súpt á rauðu, hvítu og bjór og mikið gaman.

Ég og Jo notuðum aldeilis tækifærið til að spjalla enda smurði allt þetta vín rækilega málbein okkar beggja. Tobbalicious og Spörri sátu í sófanum og töluðu um megabæt, módem og brjóst og svona.

En svo þegar þeir voru búnir að tala um þetta rugl allt þá vildu þeir vera með okkur að tala. En við vildum ekkert hafa þá með í því sem við vorum að tala um. Karlmenn eru greinilega svo félagslega fatlaðir að þeir geta ekki talað við aðra karlmenn um persónuleg mál. Þeir geta bara talað um bíla, klám og fótbolta. Og þegar það þrýtur þá sitja þeir bara og humma eitthvað. Við bentum þeim á að tala um sambönd sín og tilfinningar við hvorn annan. En nei. Frekar vildu þeir hlusta á túrsögur.

Og í ofanálag gat Spörri ekki hugsað sér að ganga í heilar tíu mínútur upp á Snorrabraut þannig að þau skötuhjúin enduðu bara á því að gista á svefnsófa dauðans. En þeim var auðvitað velkomið eyða nóttinni með okkur. Tobbalicious var svo ánægður með að hafa fólk hjá sér að hann stóð yfir þeim í alla nótt og horfði á þau sofa. Hann gæti hafa verið ber að neðan, ég man það samt ekki alveg.