Huuuhaaah!

Jaeja... madur er bara buinn ad vera frakkalaus i marga daga og farid hefur fe betra. Landlordan thurfti ad senda thjonustustulkuna sina fimm sinnum til ad thrifa herbergid hans; thad var sko allt skrubbad morgum sinnum med ammoniaki og klor, dynur og pudar sotthreinsad med gufusodningu og eg veit ekki hvad og hvad. A endanum hvarf helvitis lyktin enda hefdi naesta skref verid ad brenna blokkina. Otrulegt hvad honum tokst ad menga tharna inni a einum manudi.

Svo er nu annad... kellingin laug nefnilega ad honum ad hun thyrfti ad lata utlenska kaerustu fraenda sins hafa herbergid og thess vegna thyrfti hann ad fara. Svo alltaf thegar vid hittum hann (orugglega i kvold lika thar sem flestir erassmussarnir hittast a fimmtudogum) spyr hann um thessa fraenku, hvort hun se flutt inn og eitthvad. Half asnalegt eitthvad, thad var natturulega aldrei nein fraenka.

Thad er nu samt saga ut af fyrir sig thegar madur hittir hann a pobb. Madur situr kannski vid barinn i mestu makindum ad spjalla vid folk en verdur svona var vid hann i bakgrunninum... tha er gaurinn alltaf vafrandi eitthvad i kringum mann, an thess tho ad segja ord. You freak!

Annars er bara allt agaett ad fretta. Nog ad gera i skolanum. Eda... vaeri nog ad gera ef eg gerdi eitthvad er kannski rettara. Svo vil eg thakka fjolskyldunni minni fyrir ad syna mer skilning og kaefa mig ekki i simtolum svo eg hafi nu nogan tima til ad lesa. Takk takk.