Harmsögur ævi minnar

16.12.02

Var að rifja upp atvik sem ég varð vitni að sem var sko miklu neyðarlegra en dettan mín um daginn. Þannig var mál með vexti að ég fór í sund í Vesturbæjarlauginni sem er nú ekki í frásögur færandi. EN þegar ég var í sturtunni á leiðinni uppúr, kom kona inn í sturtuklefann. Hún var semsagt á leiðinni ofan í laugina. Hún sturtaði sig með bros á vör, sjálfsagt hlakkandi til morgunsundsprettsins. Henni hafði þó láðst að taka eftir því að á milli rasskinnanna á henni var klemmdur a.m.k. hálfur metri af klósettpappír. Ég sagði ekki baun, ég meina.... HVAÐ hefði ég getað sagt?? Svo kerlingarræfillinn fór ofan í laugina með pappann hangandi aftan úr sér, en á þeim tímapunkti var hann orðinn soggí og fínn eftir sturtuna. Hvort hann hefur losnað úr henni þegar hún hóf sundið veit ég ekki en get þó sagt með vissu að ekki hefði ég viljað fá þetta í andlitið á mér eða jafnvel upp í mig ofan í lauginni.