Harmsögur ævi minnar

22.8.03

Undur og stórmerki! Fékk mínar fyrstu vörtur... já ekki eina heldur þrjú stykki! Á mjög heppilega staði; tvær akkúrat undir fótinn og eina milli tánna. Fór til læknis og hann krukkaði í þær með hnífi og djúpfrysti þær svo með einhverju hrikalegu pyntingatæki. Djöfull var það vont. Ekki eins vont samt og þegar ég þurfti að labba á brunablöðrunum allan daginn í vinnunni. Ég get samt loksins látið gamlan draum rætast; að festast inni í lyftu með einhverju jakkafatakrípi og spyrja: "Viltu sjá vörtu sem blæðir úr?"