Harmsögur ævi minnar

14.11.05

Kúkur og piss. Það er komið að hálfsmánaðarlega óstuðs-kastinu hjá mér. Ég var svo pirruð og fúl í dag að það lá við að ég lemdi einhvern. Mánudagar eru náttúrulega grautfúlir og þreyttir dagar (næstverstu dagarnir á eftir ógeðs-sunnudögum).

Mér tókst þó að hafa hemil á skapinu og reifst ekki við neinn. Svo gerði ég þau mistök að telja yfir háskólaeiningarnar mínar, og að BA ritgerð meðaltalinni er ég með 59 einingar í ítölsku. 59!!!!!!!!!! Why God why??? Þetta þýðir þá væntanlega að ég þarf að hanga í einhverjum vangefnum kúrsi eftir áramót fyrir eina skitna einingu. Og ég sem ætlaði bara að vera í þessum tveimur kúrsum sem ég á eftir í ensku og dunda mér við BA ritgerðirnar. En neeeei, það var auðvitað til of mikils mælst að halda að það myndi ganga upp. Dauði og djöfull, ég ætla að fara og kýla nágrannahálfvitann. Henni var nær að kvarta undan mér, nú er komið að payday. Ég er sko sótsvört af bræði.