Það er alveg hreint ótrúlegt hvað er hægt að gera með nútímatækni. Núna er ég til dæmis að blogga í Þjóðarbókhlöðunni!! Á mitt blogg, bara annars staðar frá. Trúiði þessu?

Og rétt í þessu var gellan við hliðina á mér að prumpa feitt. Ég þóttist ekkert taka eftir því. Mig langaði samt að hlæja. Hún var ekki einu sinni að reyna að fela hann, bara lét hann vaða eins og gamall sjóari. Gott ef hún lyfti ekki upp rasskinninni.

Og ég á nýjan bíl! Eða ekki nýjan þannig, bara nýjan fyrir mig. Það er svo sannarlega fallegasti bíll í heimi. Ég er yfir mig hamingjusöm með hann.