Harmsögur ævi minnar

7.1.07

Jæks, ein búin og tvær eftir. Ritgerðin sem er búin er ekki léleg, hún er æla og viðbjóður. Eitthvað gengur mér illa að byrja á næstu. Það er örugglega af því að það er svo mikil svitalykt af mér og mér er kalt á tánum og finn ekki ullarsokkana mína.

Og ef þú lest þetta, þú kvensnifti sem rukkaðir mig um yfirvigt á Keflavíkurflugvelli á leiðinni út: Ég er sko ekki búin að gleyma því. Þetta fer allt í svörtu bókina væna mín.