Það er svo hryllilega fínt heima hjá mér núna að ég get ekki beðið eftir því að koma heim á daginn. Ég og hjásvæfan tókum allt í gegn í vikunni; rusluðum út úr geymslunni og keyptum nýjar hirslur. Þegar maður býr í ör-íbúð þarf maður að vera mjög vel vakandi svo allt fyllist ekki af drullu og skít. Nú búum við í tandurhreinum IKEA-bás. Og hjásvæfan stóð sig eins og hetja að vanda. Hann er eiginlega alveg fullkominn fyrir utan tvennt; hann er nánast ekki með neina efrivör og svo er hann með fáránlega litlar hendur. Svo litlar að ég þarf stundum að taka upp hluti fyrir hann sem hann nær ekki taki á og það var nú soldið til trafala í tiltektinni verð ég að segja. En þetta með efrivörina má nú sjálfsagt laga.