Þar sem ég er sárlasin og hef ekkert annað að gera en að þjást úr beinverkjum og stara ofan í ælufötuna er tilvalið að setja inn smá skets fyrir Snorrann sinn:


Þegar Snorri kom að heimsækja mig til Cambridge fannst okkur ægilega sniðugt að leika þetta atriði með aðstoð saklausra vegfarenda sem áttu sér einskis ills von. Í óþökk flestra en þó ekki allra. Crazy good times maður.